Pisząc kolejny wpis na bloga, Agata czuła się coraz bardziej rozdrażniona, a nawet kolokwialnie mówiąc, wkurzona.
Przyznajmy się bez bicia, po prostu nie miała weny. Każdy temat, który pukał do jej głowy jak piłeczka na głowie pomysłowego Dobromira, okazywał się wkrótce tematem nudnym – według Agaty, rzecz jasna.
No bo czy można pisać o tym, że Agata nie ma czasu i ma typowe rozterki młodej mamy wracającej do pracy? Czy warto pisać o tym, że już jej ręce opadają, gdy Malec po raz kolejny budzi się o 3.00, w sumie nie wiadomo dlaczego? A czy kogoś zainteresuje fakt, że zirytował ja artykuł w Newsweeku na temat 30-letnich ludzi, którzy mieszkają nadal ze swoimi rodzicami? No i w ogóle… czy ją ktoś czyta?
Ech..brak jej weny. Miała wrażenie, że jej głowa jest pusta jak szklanka po kompocie. A właśnie, czy ktoś był w Przepisie na kompot – w przepięknej restauracji w Zelazowej Woli?
Jeśli nie, to bardzo polecam. Agata też. Byliśmy tam po pięknej wycieczce po muzeum/parku w Zelazowej Woli, w miejscu urodzenia Fryderyka Chopina ( który też polecam. Muzeum, park zostały odnowione, poprawione – jednym słowem – wspaniałe!).
Sama restauracja mieści się tuż obok wyjścia z muzeum – parku. Jest to niski, kremowy pałacyk. Restauracja jest obszerna, ale gustownie urządzona – w stylu sielsko-eleganckim. Pomimo przepychu i liczbie ozdób, przetworów, obrazów – ma się wrażenie schludności i porządku.
Jeśli posiadacie małe i trochę większe pociechy – to nie wahajcie się tutaj przyjść razem z nimi. Fotelików jest około 8 oraz kącik do zabaw w samej restauracji, w którym na pewno będą się już bawić inne dzieci. Mój Szkrab (1,3 miesiąca) bawił się tam przednio. Uwaga: W czasie letnim, podobno otworzą ogród dla dzieci. Reasumując – obiad można zjeść w spokoju:)
A co jest do jedzenia? No cóż, my polecamy żołądki w sosie śmietanowym. Pycha!
Smaczny Dom 
Ależ się pozmieniało! Ale tu u Ciebie ślicznie się zrobiło i tak… profesjonalnie! (nie, żeby poprzedni design nie był profesjonalny, ale jednak…:) ).
Tak czy siak, po raz kolejny córka marnotrawna wraca. Tym razem, wyobraź sobie, po przeżyciach ciążowo-porodowych! :) I – chyba dlatego – u mnie też metamorfoza. Całkowita. Łącznie z nazwą bloga… na którego bezczelnie chcę zaprosić i będę namawiać :)
Widziałam, że te zmiany u Ciebie na blogu też podyktowały zmiany w życiu realnym. Człowiek dojrzewa i zastanawia się, czy to co robi dojrzewa razem z nim, czy stoi w miejscu na poziomie może nie szkolnym, ale jakimś takim studenckim. A przecież studenckie życie to ja już ze dwa lata temu zakończyłam!
Co więcej u mnie (nie ma to jak wprosić się na bloga i streścić całe swoje życie w epistolarnym, mega nudnym wywodzie, wybacz…)? No, nowy członek rodziny, mała istotka, która ma już 5 miesięcy i czarne oczy po tacie. Po mamie, powiedzmy, ma charakterek.
Czekam na odpowiedź i odezwę! :)
mollisia
(już nie z dukanie.blox.pl, a z walkawkuchni.wordpress.com)
Widzę, że nie było Cię tu dawno. Mam nadzieję, że nic się nie stało i wszystko gra… Często wchodzę tu sprawdzić, czy już jesteś, ale Cię nie ma… Może jednak akurat będę miała to szczęście, że zobaczysz ten komentarz. Czemu? Bo nominowałam Cię do Liebster Blog Award. Nie wiem, czy bawisz się w tego typu rzeczy. Ja nie lubię łańcuszków, ale ten ma na celu promowanie wartościowych blogów, więc: czemu nie? Szczegóły znajdziesz u mnie: http://walkawkuchni.wordpress.com/2014/05/12/fejsbukowa-mama-i-liebster-blog-award/
Pozdrawia cieplutko i mam nadzieję, że niedługo się pojawisz!
K.
zniknelam..ale wlasnie chce wrocic..jednak cos ciagnie…z powrotem…:)
no kobieto!!! moj gratulacje!! No ja mam chlopa..tez moj charakterek;))))))
Zapraszamy do cyklicznego konkursu dla blogerów, w którym można powalczyć o ruch u siebie na blogu i zapas bakalii do najbliższych przepisów http://on.fb.me/1s9IoNf
Hej, fajnie to wygląda. Zapraszam również do siebie: http://dor.pl/